İpek böceğinin anavatanı Çin olup tarihde M.Ö. 2600 lü yıllara kadar dayanmaktadır. Rivayete göre Çin İmparatoru Hoang-Ti zamanında saray bahçesinde bir tırtılın dut yaprağı yediği ve ardından da kendi kozasını ördüğü gözlenir. Bu durum dönemin İmparator'unun dikkatini çeker, bu kurdun hayatının daha yakından incelenmesini emreder ve bu görevi, eşi Kraliçe She-Ling-She'ye verir. Kraliçe uzun zaman yaptığı tetkikler neticesinde bu kozadan ipek çekilebileceğini ve bunun da dokumacılıkta kullanılabileceğini tespit eder. Çin'de saygın bir uğraş olarak, yüzyıllar boyunca büyük bir gizlilik içinde yürütülen ipek böcekçiliği, ülkeye ün kazandırmış ve büyük bir gelir kapısı yaratmıştır. Çin, bu değerli hazineyi kaybetmemek için yüzyılllar boyunca birçok katı kurallar uygulamıştır. Bu sanatın ülke dışına çıkmasına göz yuman ya da yardım edenler bir dönem ölümle cezalandırılmıştır.
M.S. 300 dolaylarında önce Japonya'da, daha sonra da Hindistan'da ipek böceği yetiştirilmeye başlanır. Bu sanat zaman içinde Asya'yı boydan boya aşıp Anadolu üzerinden Avrupa'ya uzanan, en önemli kervan yoluna "İpekyolu" adını vermiştir.
Yurdumuzda ise ipek böcekçiliği 1500 yıllık bir geçmişe sahiptir. Genellikle yardımcı bir tarım koludur. Büyük bir yatırımı gerektirmez. Ailede yaşlı, genç herkesin emeği değerlendirilir. 35-40 günlük bir uğraş sonunda oldukça iyi bir gelir getirir. İpek böceği yetiştiriciliği, dut ağacının yetiştiği her yerde yapılabilir.
İpek böceği yumurtaları Ülkemizde KOZABİRLİK tarafında, üretici sayısının yoğun olduğu bölgelere inficar ettirilmiş (kuluçka işlemi gerçekleştirilmiş) olarak verilmektedir. İpekböceği beslemek isteyen; Ege ve Akdeniz bölgesindeki (İzmir, Muğla, Antalya, Hatay….Vb.) üreticilerin Nisan ayı başında, diğer bölgelerdeki üreticilere ise Nisan ayı sonuna kadar inficar ettirilerek teslim edilir. İpek böceği yumurta talepleri KOZABİRLİK'E, BAĞLI KOOPERATİFLERE, TARIM VE ORMAN İL VE İLÇE MÜDÜRLÜKLERİNE veya üretim yapılan bölgelerde görevli personele bildirilir.
İpek Böceklerinin Yaşam Döngüsü
İpekböceğinin hayatında dört değişik dönem vardır. Bunlar sırası ile yumurta - larva (tırtıl) - krizalit ve kelebek dönemleridir. Besleme yönünden önemli olan dönem larva (tırtıl) dönemidir. Bu devre uygun şartlarda 26- 27 gün sürer. İpekböcekleri bu devrede dört kez deri değiştirerek beslenir ve büyürler. Deri değiştirme safhası (uyku) yaşa göre 24 ila 48 saat kadar sürer. Bu safhada ipekböcekleri yaprak yemez ve hareketsiz kalırlar.
İpekböceğinin uyku safhaları arasında kalan yem yediği sürelere yaş denir. Kuluçkadan 1. uykuya kadar geçen süreye 1. yaş, 1. ve 2. uykular arasında 2. yaş, 2. ve 3. uykular arasında 3. yaş, 3. ve 4. uykular arasında 4. yaş, 4. uykudan koza örmeye kadar olan süreye de 5. yaş denir.
İpekböceklerini yeknesak beslemek yani hepsine aynı zamanda koza ördürebilmek için uyku ve yaşları iyi takip etmek gerekir. Aksi halde askıya çıkma denilen koza örme devresi çok uzun bir zaman alır, buna bağlı olarak da hasat güçleşir.
İPEK BÖCEĞİ BAKIM- BESLEMEDE DİKKAT EDİLECEK HUSUSLAR | | | | | | | | | |
YAŞ | BESLEME | UYKU | TOPLAM GÜN SAYISI | YEM SAYISI GÜNDE | KÜNE (ALT) TEMİZLEME | ISI (°C) | NEM (%) | ALAN (m2) | YEM BOYU (cm) |
1.YAŞ | 4 GÜN | 1 GÜN | 5 GÜN | 5 DEFA | 1 DEFA | 26-28 °C | 75-80 | 1,5 m2 | 1 cm |
2.YAŞ | 3 GÜN | 1 GÜN | 4 GÜN | 5 DEFA | 1 DEFA | 26-28 °C | 75-80 | 3-4 m2 | 2 cm |
3. YAŞ | 3 GÜN | 1,5 GÜN | 4,5 GÜN | 5 DEFA | 1 DEFA | 26-28 °C | 75-80 | 6-8 m2 | 3 cm |
4.YAŞ | 4 GÜN | 2 GÜN | 6 GÜN | 3 DEFA | 2 DEFA | 24-26 °C | 60-75 | 12-16 m2 | YAPRAK |
5. YAŞ | 8-10 GÜN | YOK | 8-10 GÜN | 3 DEFA | 4 DEFA | 24-26 °C | 60-75 | 25-30 m2 | DAL |
TOPLAM | 24 GÜN | 5,5 GÜN | 29,5 GÜN | | | | | |
|
İpek Böceği Bakım Besleme Öncesi Yapılacak İşler
Besleme evinde böceklerimizi beslemeye başlamadan 7 ila 10 gün öncesinde böcek evinin ve beslemede kullanılacak malzemeleri (sele, sepet, kasa, bıçak, kerevet tahtaları vb.) temiz su ile yıkanmalı ve güneşte kurutulmalıdır. Kapı, pencere, duvarlarda veya zeminde yarık, kırık, çatlak, delik yerler varsa tamir edilmeli, camlar perde ya da kağıt ile kapatılmalı, besleme odasının duvarları mutlaka kireç ile badana edilmelidir.
Kasa, koli ve benzerinin içleri ile kerevet ve masa üzerine serilecek olan kağıt veya gazetenin herhangi bir kokuyla temas etmemesine ve özelikle gazetelerin güneşe serilip havalandırılmış olmasına dikkat edilmelidir. Hastalık ve zararlılar için kullanılacak olan sönmüş kireç tozu böceklerimiz besleme evine gelmeden önce hazır edilmelidir.
İpek Böceği Yumurtalarının Temini
İpek böceği yumurtaları Ülkemizde KOZABİRLİK tarafında, üretici sayısının yoğun olduğu bölgelere inficar ettirilmiş (kuluçka işlemi gerçekleştirilmiş) olarak verilmektedir. İpekböceği beslemek isteyen; Ege ve Akdeniz bölgesindeki (İzmir, Muğla, Antalya, Hatay….vb.) üreticilerin Nisan ayı başında, diğer bölgelerdeki üreticilere ise Nisan ayı sonuna kadar inficar ettirilerek teslim edilir. İpek böceği yumurta talepleri KOZABİRLİK'E, BAĞLI KOOPERATİFLERE, TARIM VE ORMAN İL VE İLÇE MÜDÜRLÜKLERİNE veya üretim yapılan bölgelerde görevli personele bildirilir.
İpek böceği tohumlarının inficarında amaç tohumlarda aynı zamanda sağlıklı ipek böceklerinin de elde edilmesidir. Bu dönemde hata yapılırsa çıkan ipek böcekleri zayıf, hastalıklara dayanıksız ve miktarı az olur. Sonuç olarak verim de düşük olur. Uygun yapılan bir inficarda istenilen günde, kısa sürede çıkışını tamamlamış, çok sayıda, sağlıklı ve yeknesak ipek böcekleri elde edilir. İpek böcekleri için oda sıcaklığı 26-28°C ve nem % 75-80 olacak şekilde ayarlanır, masa veya kasa içine kağıt serilir, kesme tahtası ve keskin bıçak temin edilerek hazırlık tamamlanır.
Dut Bahçesi Tesisi
Dut bahçeleri iki şekilde tesis edilir:
1. Kapama dut bahçesi
2. Tarla kenarına sınır ağacı olarak
İpekböcekçiliği yönünden en uygun olanı; yalnızca dut ağaçlarının yetiştiği kapama dut bahçeleridir. Çünkü yaprak hasadı ve bakım işleri daha kolay yapılır. Yaprak elde etmek için dikilen dut ağaçları planlı olarak büyütülürler. Her yıl, ipek böceği besleme dönemi olan ilkbaharda "kafalama" şeklinde kesilmelidir, yoksa dut ağacı zamanla körelir ve yaprak verimi azalır.
İpek Böceğinin Beslenmesi
İpekböceğinin tek gıdası dut yaprağı'dır ve bir kutu ipek böceği için yaklaşık 500 kilogram dut yaprağına ihtiyaç vardır. İpek böceklerinin yediği yaprağın taze olması da besleme esnasında dikkat edilmesi gereken bir konudur. Beslemede zehirlenmelere karşı dut ağaçlarının bulunduğu bölgede ilaçlama yapılmamasına dikkat edilmelidir. Yapraklar günün serin saatlerinde, sabahları çiğ kalktıktan sonra veya akşama doğru güneş etkisini kaybettikten sonra toplanmalıdır. Beslemede yaprak kalitesi çok önemli olup; solgun, tozlu, ıslak, çamurlu, sert, kart, kızarmış yapraklar besleme için uygun değildir. Böceklere yaprak verilmeden önce eller mutlaka sabunla yıkanmalıdır. İpek böceklerinin birinci, ikinci ve üçüncü yaşlarda yaprak tüketimleri azdır, bu yaşlarda besleme için dalların en ucunda ki yeni filizlerin bir gerisindeki yapraklar tek tek toplanır ve böceklere kıyılarak verilir. İpek böceklerinin dördüncü ve beşinci yaşlarında yaprak tüketimi artar. Dördüncü yaşta dallar üzerinde bulunan filizler kırılarak, beşinci yaşta ise dallar (1 yıllık sürgün) kerevet enine göre kesilerek verilir. Yapılan dal kesme işlemi hem yaprak hasadını kolaylaştırmakta, hem de ağaçların budanmasını sağlamaktadır, burada dikkat edilecek husus kesilen dalın kesme yeri ile gövde arasında bir ya da birkaç yaprak gözünün bırakılmasıdır.
Hasat dal biçiminde yapılıyorsa dallarıyla birlikte, eğer yaprak hasadı veya yaprak ayıklaması yapılmışsa sele veya temiz bir çarşafa konularak en kısa sürede yapraklar besleme yerine nakledilmeli, dut yaprakları açık kasa bir araçla naklediliyorsa yaprakların üzeri muhakkak nemli çarşafla örtülerek, nakliye sırasında yaprakların ezilmemesine, egzos dumanı, güneş ışığı ve kimyasal kokulara maruz kalmamasına dikkat edilmelidir.
Besleme yerine getirilen yapraklar hemen sele ya da çarşaftan çıkartılarak havalandırılmalıdır. Dut yaprakları besleme yerine yakın, loş ve serin bir yerde saklanmalıdır.
Böceğin yaş ve tüketimine göre fazla yaprak verilmesi küneyi fazlalaştırır, böcek yaprağın altında kalır, gelişemez ve kırıklı (irili, ufaklı) böcek olur. Az yaprak verilmesi ise böceğin yeterince beslenmemesi sonucu gelişememesine, zayıf kalarak, hastalıklara açık hale gelmesine sebep olur. Az gelişen ve zayıf kalan böceğin bakım besleme süresi uzar, böceğin geç ve zayıf koza örmesine neden olur. Buda üründe kilo kaybına sebep olacağından, istenilen gelir elde edilemez. İki durumda da böcek hastalıklara açık hale gelir ki bu da böcek ölümlerine ve koza kaybına neden olur.
İlk Besleme
İpek böceklerinin birinci, ikinci ve üçüncü yaşlarında yapraklar böceklere kıyılarak verilir, bu işlemde bıçak keskin, kesme tahtası temiz olmalı ve kıyma esnasında yaprağın ezilmemesine dikkat edilmelidir. Beslemede kullanılan yapraklar böceğin iki katı büyüklüğünde kıyılmalıdır.
İpek böcekleri üreticilere ulaştırıldığında hemen beslemeye alınmalıdır. İnficar çerçeveleri açılıp üstteki beyaz kağıt ve tül besleme için hazırlanan yere konur ve kıyılmış yaprak verilir. Çerçevede kalan böcekleri alabilmek için birkaç yerinden yırtılmış bütün yapraklar, çerçeve üzerine konularak böceklerin yaprağa çıkması için 1,5-2 saat beklenir, yaprağa çıkan böcekler besleme yerlerine seyreltilirler. Daha geç inficar (kuluçka) eden böcekler olur ise kırıklığı engellemek için ayrı olarak beslenmelidir.
İlk üç yaş için günde beş kez besleme yapılırken dördüncü ve beşinci yaşlarda günde üç kez beslemek gerekir.
Bakım Besleme Yeri ve Alanı
Bir kutu ipek böceği (20.000 adet) besleyebilmek için toplam 25 ile 30 m2 besleme yatağı gereklidir. Besleme için 22 derecenin altına düşmeyen 29 dereceyi geçmeyen kapalı, havalandırma yapılabilecek yerler uygun olur. Yetiştiricilik için en uygun besleme şekli kerevet sistemidir. Kerevetler yerden 20-25 cm, katlar arası da en az 65-70 cm mesafeli ve genişliği 100-110 cm arasında olmalıdır. Yemleme ve diğer işlemler için kerevetler arasında en az 1 metre boşluk bırakılmalıdır.
Nem ipek böceği gelişiminde koza verimi ve kalitesine doğrudan etkilidir. Hem böcek gelişimi hem de yaprakların kurumasını engelleyerek, böceğin yapraktan daha fazla beslenebilmesini sağlar. İlk üç yaş için %75-80, dört ve beşinci yaşlarda ise %60-75 nem olmalıdır. Besleme evini mutlaka ısı ve nem ölçer ile kontrolünü sağlamak gerekir.
İpek böcekleri sürekli temiz havaya ihtiyaçları vardır. Besleme alanının havalandırması yapılırken içeride cereyana sebep olmayacak şekilde tek yönlü yapılmalıdır.
Direkt güneş ışığı ve fazla aydınlatma ile çok karanlık ortamlar ipek böceklerinin sevmedikleri ortamalardır. Loş ortamları tercih ettikleri için pencerelerde perde veya ince kağıt kullanılarak kerevetlerin eşit bir şekilde aydınlatılması sağlanmalıdır.
Kireç Uygulama
Bütün hayvansal üretimlerde olduğu gibi iyi bir ürün için yetiştirdiğimiz ipekböceklerinin de sağlıklı olması gerekir ama ipek böceği hastalıklarının tedavisi yoktur. Bu sebepten ipek böceklerini hastalandırmamak gerekir. İpek böceklerinde bakteri, virüs, mantarlar ile bulaştırmamaya özen göstererek yetiştiricilik yapılmalıdır. Besleme yerini hastalık kaynaklarından ne kadar iyi arındırırsak başarı şansımız da o kadar artar. Bunun için en uygun malzeme sönmüş kireç tozudur.
Sönmüş Kireç piyasada hazır olarak satılmaktadır ve 15-20 kg. toz kireç bir kutuluk besleme için yeterlidir. Kireç tozunu, besleme esnasında besleme yatağında var olabilecek mikroplara karşı kullanırız. Bu iş için en uygun zaman ipekböceklerinin yaprak yemediği uyku yani deri değiştirme dönemleridir. İpekböcekleri uyku devresine girdiğinde küne dediğimiz besleme yatağının üzerine ipekböceklerini de örtecek şekilde kireç tozu serpilir. Serpme işleminde küçük bir elek veya tülbent içine konarak böceğin üzerine ince bir tabaka olacak şekilde atılır. Böylelikle böceklerin deri değiştirmesi kolaylaştırılır, küne de ki aşırı küf ve nemden kaynaklanabilecek bakterilerin oluşumunu engeller ve böylece ipek böceklerini hastalıklardan korur.
Kireç uygulaması her uyku döneminde uygulanacağı gibi ortamın aşırı nemli olması, besleme yerine karınca gelmesi, yaprak kaynaklı zehirlenmelerde böceğin yaprak yemesini önlemek için de kireçleme yapılır.
Küne (Alt) Temizleme
Besleme yatağındaki daha önceden verilen dut yaprağı ve kireç kalıntılarının, böcek dışkı ve derilerinin ortadan kaldırma işlemine küne (alt) temizleme denir. Küne temizleme işlemi yapılmadığı zaman küne altında kalan böcekler yeterince beslenemez iki kerevet arası yeterince hava alamadığından, künede küf ve mantar oluşur. Bu nedenle böceklerin hastalanma riski artar.
İpek böceklerinin küne (alt) temizliğinde delikli ağlar veya buna benzer malzemeler küneyi kaplayacak şekilde böceklerin üzerine serilir, serilen ağın üzerine yaprak verilerek böceklerin altta ki eski yapraktan ağın üzerinde ki yeni yapraklara çıkması için iki öğün yemleme yapıldıktan sonra, iki kişi karşılıklı ağı kaldırır, altta kalan böcek varsa bunları küneden aldıktan sonra küneyi toplayarak çöpe atar. Küne temizliğine üst raflardan başlanılır ve bütün raflarda ki böceklerin alt temizliği yapılıncaya kadar devam eder.
Askı ve Koza Hasadı
Askı malzemesi olarak meşe, hardal, dikensiz pırnar, püren, kesme, çam dalı ve katırtırnağı ( poruk, borcak) gibi bitkiler kullanılabilir. Bitkisel askılar böcek askıya çıkmadan 7-10 gün önce toplanıp kurutulmalıdır. Sadece çam dalı kurutulmadan kullanılabilir. Bir kutu böcek için yaklaşık 30x40 cm ebatlarında 200-250 adet bitkisel askıya ihtiyaç vardır. Askı döneminde besleme odası tek taraflı olarak sık sık havalandırılmalıdır.
Kozaların askıda kalma süresi askıya çıkış tarihinden itibaren 8 ila 10 gün arasında değişir. Askıdan alınan kozanın etrafındaki koza pamuğu ayıklanmalı, koza içindeki lekeli ezik ve zayıf kozalar seçilip ayrı kaplarda serin bir yerde muhafaza altına alınarak, Kooperatif alım ekiplerine haber verilmelidir.
İpek Böceklerinde Görülen Zehirlenmeler
-Dut bahçelerinin etrafındaki bahçelere uygulana zirai ilaçlamalardan kaynaklı yaprak zehirlenmeleri,
-Besleme yerinde önceden uygulanan kimyasal ilaç zehirlenmeleri (sivrisinek, karasinek, pire vs.)
-Mahallelerde belediyeler ve muhtarlıklarca yapılan haşere ve sinek mücadelesinden dolayı uygulanan ilaçlamalar ipek böceklerinin zehirlenmelerine neden olabilir.
Böcek beslenen yerde kesinlikle sigara içilmemeli; böceğe yaprak veren kişi parfüm, kolonya gibi kimyasalları kesinlikle kullanmamalıdır.
Zehirlenen ipek böceği, hilal şeklinde kıvrılır, kafasını sağa sola sallar, böceğin etrafı sarı bir sıvıyla kaplanır, böcek ortamdan uzaklaşmaya çalışır. Böyle bir durum görüldüğünde derhal kapı pencere açılıp, bol miktarda sönmüş toz kireç atılarak verilen yaprakları yemeleri önlenir. En kısa sürede başka bir yerden toplanan ya da temiz olduğundan emin olduğumuz yeni yapraklar ya da filizler böceğe verilerek, yaprak veya filize gelen böcekler yeni yerine taşınmalıdır.
İpek Böceği Zararlıları
Zararlılardan en büyük zararı karınca vermektedir. Ayrıca fare, kertenkele, kuşlar, tavuk vb. hayvanlar sayılabilir.
Bu zararlıların besleme evine girişi engellenmeli, pencerelere mutlaka sineklik takılmalıdır. Kerevet ayaklarını içi su dolu kaplara koyarak karıncanın kerevete çıkması engellenmeli, pencere kenarlarına bol miktarda toz kireç atılmalıdır.
İpek Böceği Hastalıkları
1-Sütleme Hastalığı: Etli böcek veya irinli böcek olarak isimlendirilen sütleme hastalığı bir virüs hastalığıdır. Başlıca etmeni kirli kızışmış yapraklar ve aşırı nemdir. Hastalığa yakalana böceklerin boğum araları şişer ve bu boğumlarda iltihap oluşur. Hasta böceklerin ayaklarından birisi koparılırsa süt rengi bir sıvı akar. Bu hastalığın görüldüğü yerlerin çok iyi dezenfekte edilmesi gerekir yoksa hastalık sonraki yıllarda tekrar ortaya çıkabilir.
2-Baygınlık Hastalığı: Bakteri hastalığıdır. Aşırı sıcak ve kirli, kızışmış yaprak başlıca etmendir. Hastalanan böceğe ilk bakıldığında baygın gibi hareketsiz yatar. Dokunulduğunda vücudu ilk başlarda önce süngerimsi bir yapı ve kızılımsı bir renk, ortamdan uzaklaştırılmaz ise siyahımsı bir renk alır.
3- Kireç Hastalığı: Bir mantar hastalığı olup aşırı rutubetli yerlerde yaygın olarak görülür. Besleme yatağında oluşan mantar böceğin vücuduna girerek böceğe zarar verir. Hastalanan böcek başlarda pembeye yakın bir renk alır. Sonrasında mantar sporları vücudu kaplayarak sertleşir ve böcek donmuş kireç şeklini alır.
Hastalanan böcek kerevet kenarlarına gelerek kendini yere atar. Ama buralara gelirken dolaştığı yerlere ve yapraklara, dışkı ve vücudundan akan sıvıyla diğer böceklere hastalığı bulaştırır.
4-Koza Örememe Sendromu: Son yıllarda Ülkemizde yapılan araştırmalarda bazı yaprak gübresi (sıvı gübre) ve Böcek Gelişim Düzeni Bozucu etken maddeye sahip yabancı ot ilaçlarının bulaştığı yapraklarla beslenen ipek böceklerinin hormonel yapısının bozulduğu ve beşinci yaşın sonunda koza öremediği görülmektedir.
İPEK BÖCEĞİ BESLENMESİNDE KULLANILAN DUTLARIN ÇEVRESİNDE HER TÜRLÜ KİMYASAL İLAÇ VE MADDELERİN KULLANILMAMIŞ OLMASINA DİKKAT EDİLMELİDİR.
KAYNAK: www.kozabirlik.com